Takeshi Saji Super Aogami Ręcznie kuty Nóż Santoku 18 cm

Stal rdzewna (węglowa) z dużą zawartością węgla w składzie chemicznym jest bardziej wymagająca w kwestii pielęgnacji i konserwacji noży niż stale nierdzewne. W środowisku wilgotnym czy kwaśnym dość szybko pokrywa się patyną a później rdzą. Podstawową zasadą konserwacji takich stali jest, aby po ich użyciu nóż wytrzeć do sucha i najlepiej na czas przechowywania natłuścić. Zostawianie noża ze stali węglowej do samodzielnego wyschnięcia po umyciu nie będzie zatem dobrym pomysłem, tak samo, jak przechowywanie go w bloku niewysuszonego wcześniej. Do konserwacji najlepiej używać olejków kameliowego lub jojoba, ew. jeśli używamy noża często to zwykłego oleju jadalnego (używając często noża, nie musimy martwić się o jełczenie takiego oleju). Oczywiście możemy też do konserwacji stosować inne preparaty i oleje, ale musimy pamiętać, by przed użyciem noża dokładnie go z nich wyczyścić (raczej jest to zalecane na długie przechowywanie lub transport noży), ponieważ preparaty te nie powinny mieć kontaktu z żywnością. Środowisko kwaśne będzie sprawiało, że nóż ze stali węglowej rdzewieje jeszcze szybciej niż od wilgoci. Krojenie cytrusów może zostawiać na nożu ciemniejsze ślady patyny. Jeśli będziemy chcieli samodzielnie usuwać, przebarwienia możemy do tego użyć delikatnych preparatów do czyszczenia blatów kuchennych takich jak mleczka (np. cif) i gąbki do czyszczenia teflonu (zwykła gąbka może zostawiać mikro ryski).

Całkowicie niedopuszczalne jest mycie noży w zmywarce. Bardzo ostre środki chemiczne używane w zmywarkach mogą powodować przebarwienia na ostrzu, uszkodzić trwale rękojeści lub ich powłoki a wysoka temperatura może spowodować odpuszczenie (rozhartowanie) krawędzi tnącej. Z tego samego powodu nie powinniśmy używać noża do mieszania czy sprawdzania twardości warzyw, czy mięsa w gotującym się bulionie.

Super Aogami (super blue) to stal węglowa specjalnie opracowana do specjalistycznych noży i narzędzi, powstaje poprzez wzbogacenie stali Aogami molibdenem i wanadem. Jest to jedna z najbardziej pożądanych stali w japońskich nożach kuchennych. Przy odpowiedniej obróbce to rewelacyjna stal, która bardzo długo utrzymuje ostrość, a jednocześnie łatwo się ostrzy. Bez wątpienia ma najdłuższe trzymanie ostrości wśród całej grupy stali z huty Hitachi. Najbardziej znani japońscy twórcy używający tej stali Takeshi Saji, Moritaka, Takeda czy Yoshimi Kato. Zwykle hartuje się ją w przedziale 63-65 HRC. Stal ta jednak jest bardzo rdzewna i należy poświecić trochę czasu na jej pielęgnacje oraz nie zostawiać wilgotnego noża by nie pokrył się patyną lub rdzą. Niektórzy spośród japońskich mistrzów z tego powodu stosują ją jako rdzeń w nożach laminowanych płazami ze stali nierdzewnych bądź damastu. Dzięki laminowaniu płazami ze stali węglowych niwelujemy efekt przyklejania się plastrów krojonych produktów do płazów noża.

Skład:

- węgiel: 1,40 - 1,50%
- wolfram: 2,00 - 2,50%
- wanad: 0,30 - 0,50%
- chrom: 0,30 - 0,50%
- molibden: 0,30 - 0,50%
- mangan: 0,20 -0. 30%
- fosfor: 0,025%
- siarka: 0,004%
- krzem: 0,10 - 0,20%

Sprawdź za co odpowiadają poszczególne pierwiastki

Mistrz Takeshi Saji urodził się w 1948 roku na słynącej ze swojej historii

Rzemieślniczej, japońskiej wyspie Honisu w mieście Takefu, które po połączeniu z sąsiednim Imadate utworzyło po 2005 roku miasto znane dziś jako Echizen. Rodzina Saji od kilku pokoleń znana jest ze wspaniałych wyrobów kowalskich, co mogło wpłynąć na doświadczenie oraz tytuł Mistrzowski Pana Saji, którego specjalizacją są jedne z najlepszych na świecie noży myśliwskich, kuchennych oraz białej broni wykonywanej według najstarszych japońskich ręcznych metod obróbki, wyłącznie na zamówienie. Noże kuchenne mistrza Takeshi Saji, ze względu na ręczne wykonanie mogą minimalnie odbiegać od przedstawionych zdjęć.

Każdy wzór jest unikatowy, co sprawia, że noże są wyjątkowe i niepowtarzalne.

Do wykonywania wysokiej klasy kling swoich noży głównie używa jednej z najtwardszych dostępnych stali. Szybkotnącej sproszkowanej stali R2 / SG2, która osiąga zdumiewający wynik w skali twardości Rockwella- rzędu HRC 63 +/- 1, co stanowi o wyjątkowej żywotności ostrza. Same rękojeści oraz pochwy również zasługują na podziw.

Mistrz Saji upodobał sobie rzadkie i naturalne komponenty, takie jak: poroże jelenia, kości, Olneya tesota – nazywane potocznie drzewem żelaznym. Cechuje się ono zadziwiającą twardością i cieszącą oko fakturą. Całości dopełnia wykonywanie przez mistrza, sięgającej 7 000 lat tradycji - japooskiej techniki lakierowania Makie Urushi.

Wartym dodania jest również fakt, iż ręczne kucie ostrzy w stylu Echizen Echihamono

Oznacza, że dwa noże nie mogą być takie same-jak płatki śniegu, które mają własne odrębne wzory i szczegóły. Istotnym elementem, o którym warto powiedzieć jest fakt, iż w 1994 roku Mistrzowi został nadany tytuł Dento-Kougeishi - tradycyjnego mistrza rzemieślniczego, który zatwierdziło japońskie Ministerstwo Gospodarki Handlu i Przemysłu.